Βιβλιοπαρουσίαση

                             Ένα γεμάτο μέλια χεράκι
Η ιστορία μας μιλάει για ένα μικρό αγόρι τον Τιμολέων ο οποίος κάθε φορά που  άκουγε την μαμά του να τον φωνάζει συνέχεια ένιωθε μπερδεμένος.Τη μια φορά τον φώναζε "Τιμάκο",την άλλη "Τίμη" αλλά συχνά τον φώναζε "Τίμο".Βλέπετε όπως όλοι μας είχε και μια γιαγιά που τον φώναζε Καρδούλα μου.
   Δίπλα στο σπίτι του Τιμολέων ζούσε μια νεαρή κοπέλα ,η Λένα με τα παλιά μπλε παντελόνια.Η Λένα διάβαζε ακούραστα για να πάρει ένα δίπλωμα.Όμως τη μέρα που παντρεύτηκε έφυγε από το σπίτι της.Πολλοί άνθρωποι θέλησαν να νοικιάσουν το σπίτι της.Ο Τιμολέων όμως δεν τους άφηνε.Μια μέρα χτυπά το κουδούνι ένας κύριος και μόλις ο Τιμολέων ανοίγει την πόρτα θυμήθηκε τον παππού της γιαγιάς του (τον είχε δει σε μια φωτογραφία δίπλα στο κομοδίνο της).Ο Τιμολέων  ξαφνιάζεται και αυτή τη φορά αφήνει τον κύριο να περάσει να δει το σπίτι.
  Μετά από λίγες μέρες ο κύριος μετακομίζει στο διπλανό σπίτι και γίνονται αχώριστοι φίλοι.

   Αφορμή για το γράψιμο του βιβλίου 
Πίσω από τον τίτλο "Ένα γεμάτο μέλια χεράκι"...«Μα μέρα διάβασα στην εφημερίδα: 

Τυχαία διάβασα μια μέρα στην εφημερίδα ότι "Σε μια πόλη της Γαλλίας πέθανε ένα γεροντοπαλίκαρο αφήνοντας όλη του την περιουσία σ' ένα μικρό γειτονόπουλό του, γιατί, όπως έγραψε στη διαθήκη του, "...την πρώτη μέρα που τον γνώρισα μου χάρισε το γλειφιτζούρι του κι αυτό το γεμάτο μέλια χεράκι μες στη φούχτα μου ήταν ό,τι ωραιότερο συνέβη στη ζωή μου".» Αυτή η μικρή είδηση, μαζί και με το γεγονός ότι πρόσφατα είχε πεθάνει ο πατέρας μου και ο νιογέννητος γιος μου δε θα τον γνώριζε ποτέ, με έκαναν να γράψω το "Ένα γεμάτο μέλια χεράκι"... Το έγραψα μέσα σε μια νύχτα, καθώς ξενυχτούσα πάνω από την κούνια του μωρού μου, που έκλαιγε ασταμάτητα, λες και θρηνούσε το θάνατο του παππού του...

    Αυτά μας λέει η συγγραφέας.
                 Ένα βιβλίο από τη Βούλα Μάστορη